Μια σκέψη για την φωτογραφία του Φώτη θαλασσινού!
Γράφει το κείμενο: Ο Β.Σ
Το θέατρο, ως μια μοναχική τέχνη κατά την γνώμη μου, που μέσο ακοής κι όρασης, σου γέννα σκέψεις, φαντασία και κυρίως μια ποίηση, σαν την κοπέλα που κάθετε τόσο ωραία και ακίνητη.
Η κοπέλα, όμορφη και μόνη της σε ένα άδειο θέατρο, την βλέπω να σκέφτεται και να φαντάζεται μιαν άλλη ζωή. Άρχισε το ταξίδι της στο θέατρο, θα έλεγα.
Όσα χρόνια και αν πέρασαν, το θέατρο μένει ζωντανό, όχι μόνο από τις παραστάσεις που βλέπουμε, αλλά κυρίως μέσο της σκέψης. Εγώ νομίζω πως η κοπέλα που στέκεται τόσο όμορφα και θεατρικά, σκέφτεται μέσα της << Τι είναι το θέατρο άραγε;>>. Με αυτήν την απορία, το θέατρο της έδωσε το επαναστατικό.
Μοιάζει τόσο όμορφη και ελεύθερη που θα τολμήσω να πω, είναι σαν την Αντιγόνη, που μάχεται διαρκώς μέσα της για να διατηρήσει τις δικές της αξίες και να πηγαίνει κόντρα στα "πρέπει" της εξουσίας.
Σε μια γκρίζα εικόνα, με τα λευκά ντυμένη,
το αρχαίο μάρμαρο αιώνια και τα μαλλιά της να πλέουν στην γαλήνη!
Ο Φώτης, τράβηξε μια φωτογραφία, ένα έργο τέχνη, μέσα στην ομορφιά του θεάτρου!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου